اولین منبع نوری که همان لامپ التهابی است، برای اولین بار در سال ١٨٧٩ توسط ادیسون و سوآن اختراع شد. فیلامان این لامپها تا دمایی در حدود ٢٨٥٠ کلوین گرم می شدند و شروع به ساطع کردن نور می کردند. تقریبا ٩٠% توان مصرفی آنها بصورت حرارت تلف شده و بقیه به نور تبدیل می شد. لامپ های تخلیه گازی در قرن بیستم اختراع شدند و اولین نمونه تجاری آنها که لامپ تخلیه ای فشار پایین جیوه ای بودند در سال ١٩٣٨ توسط جنرال الکتریک در انگلستان تولید شدند. در این منابع اتم ها و یون ها از طریق تحریک الکترون شروع به انتشار نور فرابنفش می کنند و سپس این نور توسط فسفر به نور مرئی تبدیل می شود. در این منابع تقریبا ٢٣% توان به نور تبدیل شده و بقیه به حرارت تبدیل می شود.
بعدها انواع دیگری از لامپ های تخلیه ای مثل لامپ کم فشار سدیمی، لامپ پر فشار تخلیه ای و لامپ های تخلیه ای پر فشارHID ( High Intensity Discharge Lamp ) با بازده نوری بزرگتر معرفی شدند. امروزه لامپ های روشنایی LED (Light Emitting Diode ) با دارا بودن ویژگی هایی چون بازده نوری بالا، قابلیت اطمینان بالا ناشی از طول عمر بالا، تنوع در رنگ، مقاومت در برابر شک و لرزش )زیرا عملکرد آنها بر مبنای نیمه هادی ها می باشد)، درایو و کنترل نور سادهتر نسبت به سایر منابع نوری به عنوان مهمترین منابع نوری جایگزین منابع سنتی مطرح میباشند.
در مورد تاریخچه مربوط به نحوه افزایش بازده نوری این لامپها و کاهش هزینه آنها میتوان به پیش-بینی هیتز اشاره کرد که پیشرفتهای صنعتی در این زمینه صحت پیش بینی وی را در سالهای اخیر تائید نموده اند. همانطوری که در شکل زیر نشان داده شده است، میتوان با توجه به نرخ قابل قبول افزایش بازده نوری و کاهش هزینه تمام شده این لامپها استفاده گسترده از آنها در حوزه های روشنایی و نیز جایگزینی منابع نوری سنتی با آنها را پیش بینی کرد.