هادی کابل خودنگهدار از جنس رشته های آلومینیومی غیر آلیاژی چند مفتولی به تعداد و قطر مشخص شده است.
مشخصات هادی آلومینیومی غیر آلیاژی به شرح زیر است:
– مقاومت ویژه در دمای۲۰ درجه سانتیگراد نباید از ۲۶۴/۲۸ نانو اهم متر بیشتر باشد.
– طول تاب لایۀ بیرونی هادی ها ۱۴-۱۰ برابر قطر هادی تابیده شده خواهد بود.
– جهت پیچش آخرین لایه هادی، راستگرد، و جهت تاب هر لایه، مخالف لایۀ قبل خواهد بود.
– هادی قبل از روکش باید خشک و عاری از گریس یا هرگونه روغن روانکاری دستگاه ها باشد.
2. پوشش نیمه رسانای روی هادی کابل خودنگهدار
لایه ای اکسترود شده از مواد نیمه رسانا با با ترکیب پلی اتیلن شبکه ای می باشد. وظیفۀ آن یکنواخت سازیِ میدان الکتریکی و کاهش تخلیه های جزئی را بر عهده دارد . طبق استاندارد ۲ IEC 60502- مستقیماً بر روی هادی بکار برده می شود. این پوشش باید به طور کامل به عایق بچسبد. عاری از هرگونه سطوح ناصاف باشد .در صورت نیاز به راحتی از روی هادی برداشته شود.
3. عایق
برای ایجاد خاصیت عایق الکتریکی بر روی لایه نیمه رسانای هادی، موادی از جنس پلی اتیلن شبکه ای شده (XLPE) به صورت اکسترود شده طبق استاندارد IEC 60502- 2 کشیده می شود.
4. پوشش نیمه رسانای روی عایق
یک لایه اکسترود شده از مواد نیمه رسانا می باشدکه طبق استاندارد روی عایق اصلی کابل کشیده می شود. ضمن تقویت خواص عایقی، سبب یکنواختی میدان الکتریکی می گردد. لایه بیرونی آن می تواند با یک لایه نوار نیمه رسانا به صورت مارپیچ پوشیده شود. ویژگی های این پوشش نیمه رسانای خارجی مطابق با استاندارد IEC 60502-2 خواهد بود .
5. نوار جداکننده
یک لایه نوارپیچی نیمه رسانا است که بر روی نیمه رسانای عایق هر هسته مرکزی کابل Core قرار می گیرد. این لایه با دو میلیمتر یا ده درصد پهنای آن هم پوشانی خواهد داشت.
6. شیلد (حفاظ) فلزّی
یک لایه فلزی تشکیل شده از رشته سیم های مسی هم مرکز با یک نوار مسی پیچیده شده به صورت مارپیچ به دور هسته کابل است. قطر نامی رشته سیم های مسی باید یکسان باشد .حداکثر اختلاف قطر ه ای آن باید کمتر از ۵ درصد باشد. ضریب تاب لایه حفاظ فلزی باید کمتر از ۱۰ برابر قطر رشته تابیده شده باشد. سطح مقطع معادل شیلد برای کابل های تا مقطع هادی ۱۵۰ میلیمتر مربع ترجیحاً به تعداد ۲۸ رشته با قطر ۸۵/۰ معادل ۱۶ میلیمتر مربع است. معیار پذیرش این لایه فلزی طبق جدول مقاومت الکتریکی هادی در استاندارد ۶۰۲۲۸-IEC می باشد.
7. نوار جدا کننده غلاف از شیلد فلزّی
با پیچش نواری مناسب که بتواند پلی استر، پلی پروپیلن و یا هر پلاستیک مناسب دیگری را از هم جدا کند.
8. غلاف (روکش بیرونی)
به عنوان لایه آخر، یک روکش با استفاده از پلی اتیلن سیاه رنگ با دانستیته بالا (HDPE) و مقاوم در مقابل شرایط محیطی (U.V) از نوع Class C-J4 طبق استاندارد ASTM D1248 کشیده می شود معمولاً بر روی این روکش مشخصات کابل و علامت شناسایی فاز نوشته می شود.
9. سیم نگهدارنده
سیم نگهدارنده لخت باید از رشته سیم های فولادی گالوانیزه مطابق با استاندارد ۴۹۸ ASTM B با پوشش ساخته شوند. برای کاربرد در مناطقی که خطر خوردگی هادی زیاد است، می توان از هادی های فولادی با پوشش آلومینیومی (Steel Clad Aluminum) استفاده کرد.
کابل های خودنگهدار در مقابل ولتاژهای اضافی ناشی از اصابت صاعقه، با ارتِ کردن سیم نگهدارنده حفاظت می شوند. سیم نگهدارنده باید در فواصل کمتر از ۵۰۰ متر زمین شده باشد تا احتمال بروز جرقّه و تخلیه صاعقه بین فازهای نزدیک به سیم زمین (سیم نگهدارنده) کاهش یابد.
هادی های کابل های فاز باید از جنس آلومینیوم باشند تا بتواند نیروهای مکانیکی را تحمل کند. سیم نگهدارنده وظیفه ارت الکتریکی شبکه را بر عهده دارد. این سیم ها در تعیین فلش و کشش کابل خودنگهدار نقش مهمی دارد.
10. طریقه پیچش
سه رشته کابل تکفاز طوری به دور سیم نگهدارنده پیچیده می شود. طول گام پیچش کمتر از ۲۲ برابر و بیشتر از ۲۵ برابر قطر تمام شده مجموع کابل نشود. جهت تاب رشته های کابل چپگرد است.
ضمن گرامی داشت حضور شما کاربر گرامی، با احترام دعوت می شود از وبسایت الکتروساعی دیدن فرمایید.